«Քաղաքականությունը սպորտին խառնվելու դեպքում կորչում են խաղային որակները»

Վոլեյբոլ մարզաձևը քարուքանդ վիճակից այսօր փորձում է վերականգնվել։ Գուցե այդ զարգացումն այս պահին կողքից չի նկատվում, սակայն ժամանակի ընթացքում և քրտնաջան, համախմբված աշխատանքի դեպքում արդյունքներն ակներև կդառնան։ Մեզ հետ զրույցում նման տեսակետ հայտնեց Ֆիզիկական կուլտուրայի ինստիտուտի մարզախաղերի ամբիոնի ասիստենտ, սպորտի վարպետ, վոլեյբոլի ազգային կարգի մրցավար ԳՐԻԳՈՐԻ ԱՄԲԱՐՅԱՆԸ։ Նրա տեղեկացմամբ՝ Հայաստանի վոլեյբոլի ֆեդերացիան Ռուսաստանի ֆեդերացիայի հետ հուշագիր է ստորագրել, համաձայն որի՝ ՌԴ վոլեյբոլի ֆեդերացիան հայ գործընկերներին կապահովի մարզագույքով, կաջակցի այլ հարցերում։

Ապրիլին ՀՀ կրթության և գիտության նախարարության ֆինանսավորմամբ 1996-99թթ. ծնված աղջիկների և տղաների Հայաստանի վոլեյբոլի հավաքական թիմերը մասնակցել են դպրոցականների աշխարհի առաջնությանը։ Գրիգորի Ամբարյանը նշում է, որ վերջին 15-20 տարվա ընթացքում Հայաստանն ընդհանրապես չէր մասնակցել վոլեյբոլի միջազգային մրցաշարի։ «Դպրոցականների աշխարհի առաջնությունում ես որպես մրցավար էի ներկա։ Իմ տպավորությունը մեր երեխաների խաղից բովականին լավ էր, եթե հաշվի առնենք, որ նրանք ընդհանրապես չէին մրցել միջազգային ասպարեզում։ Մտածում էի, որ գոնե մեկ խաղափուլ հաղթեն, մեծ ձեռքբերում կլինի։ Սակայն մեր դպրոցականները հաղթել են Դանիայի հավաքականի հետ խաղում, 2-3-ում էլ հավասար պայքարում պարտվել են՝ մի խաղում մրցավարի սխալի, մյուսներում փորձի պակաստի պատճառով։ Տղաների հավաքականն ընդգրկված էր մի խմբում, որտեղ խաղում էին աշխարհի չեմպիոնները, Կիպրոսի, Իսրայելի հավաքականները։ Մեր մարզիկները հավասար պայքարել են նման ուժեղագույն հավաքականների հետ»,- նշեց Գրիգորի Ամբարյանը՝ ավելացնելով, որ անհրաժեշտ են ֆինանսներ, որպեսզի մեր մարզիկները կարողանան հաճախակի մասնակցել միջազգային մրցաշարերի ու փորձ ձեռք բերեն։
Յուրաքանչյուր մարզաձևի զարգացման հարցում կարևոր են մարզիչներն ու մրցավարները։ Մեր զրուցակիցը նկատում է, որ Հայաստանում կան լավ մարզիչներ, սակայն նրանց վերապատրաստվել է անհրաժեշտ։ Ժամանակակից վոլեյբոլը շատ է փոխվել, և պետք է ժամանակին համընթաց քայլել։ Վոլեյբոլի ֆեդերացիան այսօր քայլեր է անում մարզիչների վերապատրաստման ուղղությամբ։ Մասնավորապես, ամռանը և՜ մրցավարական, և՜ մարզչական սեմինարներ կանցկացվեն մեր մասնագետների համար։
Մարզերում վոլեյբոլն այնքան էլ զարգացած չէ։ Այս մարզաձևով զբաղվում են Վանաձորում, Սիսիանում, Արթիկում, Գավառում, Կապանում, Գորիսում, Արմավիրում։ «Վանաձորում ունենք տղաների, Սիսիանում՝ աղջիկների շատ լավ հավաքականներ։ Վոլեյբոլի ֆեդերացիայի որդեգրած քաղաքականության արդյունքում վոլեյբոլի մրցաշարերն անցկացվում են մարզերում։ Տղաների բարձրագույն խմբի վերջին առաջնությունը տեղի ունեցավ Արմավիրում։ Աղջիկների մրցումները կանցկացվեն Գորիսում։ Պատանիները առաջիկա մրցումները՝ Վանաձորում։ Մեր նպատակն է ամբողջ Հայաստանում քարոզել վոլեյբոլն ու մասսայականացնել այն»,- նշում է մեր զրուցակիցը։
Վոլեյբոլը մասսայական սպորտաձև է, համենայն դեպս, բակերում այն շատ են խաղում, սակայն պրոֆեսիոնալ մակարդակում այս մարզաձևն այնքան էլ աչքի չի ընկնում։ Պրոֆեսիոնալ մակարդակում այն զարգացնելու համար անհրաժեշտ են ֆինանսներ։ Պետք է ստեղծվեն ակումբներ, մարզիկները պետք է վարձատրվեն, որպեսզի այլ աշխատանք չփնտրեն՝ ինչպես ֆուտբոլում։
Գրիգորի Ամբարյանի տեղեկացմամբ աշնանը, ամենայն հավանականությամբ, Հայաստանում կանցկացվի վոլեյբոլի միջազգային մրցաշար, ինչը նույնպես կնպաստի Հայաստանում վոլեյբոլի զարգացմանը։
Օրերս սպորտի և երիտասարդության հարցերի նոր նախարարին ներկայացնելիս վարչապետն ընդգծեց, որ սպորտը պետք է հեռու լինի քաղաքականությունից։ Գրիգորի Ամբարյանը համամիտ է այդ տեսակետին. «Երբ քաղաքականությունը խառնվում է սպորտին, կորչում են խաղային որակները, մարզիկները սկսում են խաղալ ոչ թե հաղթանակի, այլ ինչ-որ մեկին գոհացնելու համար, իսկ դա սպորտ համարվել չի կարող։ Երբ սպորտը քաղաքականացվում է, ոլորտի ղեկավարները փոխվելիս փոխում են ներքին օղակներին, ինչի հետևանքով տուժում են իրենց քրտինքով աշխատող մարզիչներն ու մարզիկները։ Այնպես որ՝ քաղաքականությունը սպորտի հետ չպետք է կապել։ Հայ ու թուրք մարզիկները մրցում են գորգի վրա, մրցում են հանուն հաղթանակի, լավագույն գոտեմարտ ցույց տալու համար և ոչ թե հանուն քաղաքականության»։

Լիլիթ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• «451° ըստ Ֆարենհայթի»
• ՈՒրիշ տեղ չկա՞ր
• «24 ժամ ե­ղել ենք տար­բեր զեն­քե­րի հրե­տա­կոծ­ման տակ»
• «Ադր­բե­ջա­նը, Թուր­քիան ու ֆոս­ֆո­րա­յին զենքն Ադր­բե­ջա­նին մա­տա­կա­րա­րող­նե­րը պետք է պա­տաս­խան տան դա­տա­րա­նի ա­ռաջ»
• «Մեր բո­լո­րի ճա­կա­տա­գի­րը սահ­մա­նին կանգ­նած հայ զին­վո­րա­կա­նի ձեռ­քում է»
• Կա­րե­նին անհ­նար էր չհար­գել, նույ­նիսկ հա­կա­ռա­կորդ­նե­րը նրան ըն­դու­նում էին որ­պես լե­գենդ, որ­պես ժայռ, որ­պես հե­ղի­նա­կու­թ­յուն
• Եկե­ղե­ցին գո­յութ­յուն ու­նի 2000 տա­րի և գո­նե ա­ռա­ջի­կա 2000 տար­վա հա­մար պետք է ա­պա­հո­վի ե­կող սե­րունդ­նե­րի հոգևոր կա­րիք­նե­րը
• «Լճա­շեն­ցի­նե­րի միա­վոր­ման» դռ­նե­րը բաց են բո­լոր լճա­շեն­ցի­նե­րի առջև
• «Ար­տա­կարգ դրու­թ­յու­նը կանց­նի, բայց բո­լոր ծնող­նե­րի, ա­շա­կերտ­նե­րի, ու­սու­ցիչ­նե­րի հա­մար կմ­նա մի շատ լավ նո­րա­մու­ծու­թ­յուն՝ հե­ռա­վար ու­սու­ցու­մը»
• «ՌԴ-ն կա­րող է գնալ հա­րա­բե­րու­թ­յուն­նե­րի վատ­թա­րաց­ման ճա­նա­պար­հով, ե­թե Թուր­քիան շա­րու­նա­կի ազ­դե­ցու­թ­յան գո­տին ընդ­լայ­նե­լու քա­ղա­քա­կա­նու­թ­յու­նը»
• «Ռա­յա­նէյր»-ը հա­տուկ սպա­սար­կում է ի­րա­կա­նաց­նում
• Յա­կուտս­կի հայ­կա­կան կի­րակ­նօ­ր­յա դպ­րո­ցի սա­նե­րը նշե­ցին Ա­մա­նո­րը
• «Հա­յաս­տա­նը եր­գող ժայ­ռե­րի եր­կիր է, և ես ե­րա­զանք ու­նեմ նվա­գելու այդ ժայ­ռե­րի մեջ»
• Նպա­տա­կը դիր­քա­պահ զին­վո­րի անվ­տան­գու­թ­յունն է
• «Ադր­բե­ջա­նում պետք է տե­ղի ու­նե­նա հա­մա­կար­գա­յին փո­փո­խու­թ­յուն, որ­պես­զի կա­ռու­ցո­ղա­կան երկ­խո­սու­թ­յուն ակն­կա­լենք»
• Յակուտսկի հայերն ակտիվ մասնակցություն են ունենում եկեղեցական բոլոր տոներին
• Ստամբուլում հաղթանակ է տարել ընդդիմությունը. ի՞նչ կանի Էրդողանը
• Քրիստոնեական և հոգևոր գիտելիքների ճիշտ ուղղորդում դասընթացի միջոցով
• «Ինձ համար Արամ Իլյիչը սրբություն է»
• «ԱԳՆ-ն պետք է ավելի շատ կենտրոնանա հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորման, քան Ցեղասպանության ճանաչման խնդրի վրա»

Մեկնաբանություններ